Welkom bij Ko Lum's Wereld
Ontdek de unieke kijk op het leven van Ko Lum, de zelfingenomen fantast die wekelijkse columns schrijft. Met een scherpe pen en een knipoog neemt hij je mee in zijn wereld. Bereid je voor op een verrassende en vermakelijke leeservaring. We hopen dat je na het lezen van zijn columns even je gedachten hebt kunnen verzetten. Kom wekelijks terug voor een nieuwe dosis Ko Lum!
DE COLUMN VAN KO LUM (nummer 1)
EVEN VOORSTELLEN
Hallo beste lezers en lezeressen. Graag stel ik me even aan jullie voor via dit kanaal.
Mijn naam is Ko Lum, volgens mijn moeder geboren en getogen in Amsterdam en sinds lange tijd vooral bij mij in de regio bekend staand als een erkend schrijver van scherpe, analytisch en tactisch verantwoorde, soms komische en soms kritische columns.
Deze columns gaan over het dagelijkse leven, over het wereldje zoals ik dat zie met een vleugje fantasie en ook over sport, mede omdat ik dat in al die lange jaren in verschillende takken zelf heb beoefend.
Ik hoor u denken: welke raakvlakken heeft deze vriendelijke man nu eigenlijk met sport? Terechte gedachte maar het antwoord is even simpel als ingewikkeld, namelijk: veel. Laat ik in deze eerste column eens beginnen met de denksport schaken.
Ik moet een jaar of 2 zijn geweest toen ik voor het eerst in aanraking kwam met het edele spel. Thuis hadden we het niet echt breed en voor speelgoed was geen geld beschikbaar. Mijn vader was houtbewerker van beroep en naast zijn verwoede hobby als sportvisser bracht hij ook menig uurtje door aan het door hemzelf ontworpen schaakbord. Ook de bijbehorende stukken waren door hem vervaardigd. Op de momenten dat mijn vader aan het werk was en ik me langzaam ontwikkelde tot een ondernemende peuter kreeg ik van mijn moeder de schaakstukken van mijn vader om mee te spelen. Hoewel het geen jeugdtrauma is geworden is dat eerste speelgoed bepalend geweest voor het verdere verloop van mijn jeugd.
Waar andere kinderen van rond de 10 jaar buiten bordjetik of verstoppertje speelden of met de priktol aan de slag gingen kocht ik van mijn eerste opgespaarde zakgeld de prisma schaakboekjes van Hans Bouwmeester (een erkend schaakpublicist). De verhalen van vroegere wereldkampioenen en hun rivalen intrigeerde mij, ze namen mij mee naar een tijdperk (1800-1950) die mij de romantiek van het schaken deed begrijpen. Soms arme sloebers, vaak ook weer vroegtijdig gestorven maar geniaal op de 64 velden. Dankzij deze lectuur staan namen als Steinitz, Anderssen, Paulsen en Morphy voor eeuwig in mijn geheugen gegrift. Ik speelde vol overgave hun partijen na en verdiepte me in hun levenswijze. Het klinkt simpel maar dankzij deze boekjes ben ik aan het schaken verslaafd geraakt.
In mijn carrière als schaker heb ik tot dusver een enkele up maar vele downs meegemaakt, dat is dan ook de hoofdreden dat ik al 12 x ben gestopt als clubschaker maar steeds weer voor korte duur. Schaken, tja, dat overkomt je en laat je nooit meer los, het gevoel om je herseninhoud tactisch te meten met je tegenstander en hem dan bij voorkeur mat te zetten is vergelijkbaar met een eh.... nou ja, het gevoel dat je bijvoorbeeld een prijs hebt gewonnen in de Staatsloterij. Overigens een slecht voorbeeld omdat ik het genoegen van dat gevoel nooit heb mogen ervaren, maar dat terzijde.
Genoeg voorgesteld, vanaf het volgende nummer zal ik wekelijks de mij toegewezen ruimte vullen met mijn hersenspinsels.
KO LUM
Volgende column: 7-12-2025
Dank voor het lezen!
We hopen dat je genoten hebt van de column van Ko Lum. Blijf op de hoogte voor meer wekelijkse updates en inzichten. Mocht je vragen of opmerkingen hebben, neem dan gerust contact met ons op.